Ва ҳар қил ичра бир олам жамулжам.
115 Бу не нисбатки, келса субҳи айём,
Тутар илкида ул ҳам дона, ҳам дом.
Бу не раҳматки, зарра етса, Иблис
Тутар ўзни жаҳонда мисли Идрис.
Бу не ғайратки, гар оламга тушгай,
Ики оламга ўт бир дамда тушгай.
Бу не ҳайбатки, зарра етса, хуршид
Қутилгай соялар остида жовид.
Бу не ҳужжатки, рўзи этса они,
Бировнинг етмагай сенга зиёни.
120 Бу не ҳурматки, кимса истабон ул,
Боролмас ул тарафга, топмагай йўл.
Бу не мулкатки, вожиб бўлди, лобид,
На бир нуқсон етишгай, на тазоюд
.
Бу не қудратки, хоҳиш этса бир дам,
Замин мум бўлгуси, қолмас фалак ҳам.
Бу не шарбатки, қонга бўктириб нон,
Тановул этсалар, таскин топар жон.
Бу не оятки, тушса жон нигоҳи,
Кўрингай сенга хуршиди илоҳий.
125 Бу не фурсатки, оҳлар урганинг дам,
Ёнар ул оташингдин мулки олам.
Бу не шафқатки, андоқ жовидонлик,
Берибдир оналарга меҳрибонлик.
Бу не муҳлатки, фурсат етса, ҳангом,
Шу олам қасдига қил ҳам бўлур дом.
Бу не диққатки, нақд айлаб самарни,
Тутарлар сочидин насли башарни.
Бу не неъматки, мунисдир, мулойим,
Ўқирлар шаънига шукрона доим.
130 Бу не шиддатки, ҳужжат берсалар, бас,
Сукут ҳам бўлмагай, сўз ҳам дейилмас.
Бу не рухсатки, андин йўқса рағбат,
Киши этгайму оҳ чекмоққа журъат?
Бу не фурқатки, қанча елди кўплар,
Ва лекин бўлмади кўрмоқ муяссар.
Бу не роҳатки, қудсий, аҳли олий
Сурарлар нозланиб завқи тажаллий.
Бу не лаззатки, аҳли пок ҳар гал
Ичарлар сипқориб жоми муаттар.
135 Ҳама бечорадирмиз ҳорғину зор,
Шу мискин ҳолимизга бир назар сол.
Кириб гўр ичра, боз бешикда қолдик,
У дунёда яна бир бор туғилдик.
Қабр бешик бўлур бизларга бешак,
Кафанлар бўлгуси танларга йўргак.
Кириб сўнг икки занжий, девпайкар,
Қабр-гавҳораимизни тебратурлар.
