Сез булганга, дөнья имин,
Өйләр котлы, яктырак.
Ходай сезне юкка гына
Җибәрмәгәндер Җиргә.
Яшәгез илгә терәк һәм
Таяныч булып безгә.
Битлекләр
Бәхетле битлек киям дә
Чыгып китәм эшемә.
Чып-чын бәхет белән өйгә
Кайтып керәм кич кенә.
Хәсрәт битлекләрен кайчак
Тормыш үзе кидерә.
Кайгы төяп кайтып керәм,
Кайгы җанны кимерә.
Бу тормышның битлекләре
Бигрәк тә күп, уйласаң.
Ялган, сатлык, хыянәтләр –
Һәркем нидер сайлаган.
Тик бу битлек озак вакыт
Тәндә торса янәшә,
Бербөтен булып, җаныңа,
Ул тиреңә ябешә.
Битлеккә күнеккән бәндә
Сала алмый кабаттан.
Үкенечләре азактан
Тик җаннарын канаткан.
Үз йөзләрен хәтерләми,
Чит битлектә яшиләр.
Аларны танымый һичкем,
Хәтта газиз әниләр.
Кирәкми битлекләрегез,
Бәхетлесеннән башка.
Табигатьнең нуры ятсын —
Йөзем борам кояшка.
Кара кар
Булмастай нәрсә хакында
«Кызыл кар яугач» диләр.
Кара кар күргән бабайлар
Әйтерләр иде ниләр?
Инде ничә көн җир өстен
Каплап алды кара кар.
Әйтерсең, күз яше булып,
Өстән ява кайгы, зар.
Ахырызаман дигәннәре
Шушы буламы әллә?
Җиргә күмелгән агулар
Ява да ява янә.
Кыш башы, җирдә кара кар,
Кар түгел бу, кара чаң.
