banner banner banner
ТАНЛАНГАН АСАРЛАР
ТАНЛАНГАН АСАРЛАР
Оценить:
 Рейтинг: 0

ТАНЛАНГАН АСАРЛАР


ҚАЛАМ

Муҳтарам муаллим Ҳоким Ҳошимовга

Китобли уй учун риё ёт,
Уй файзидир китобли токча,
Ҳар гўдакка муаллим ҳаёт.
Дер тутқазиб сирли таёқча:

– Мана қалам, сен дўст тутингил,
Одамийлик имлоси билан.
Олам гўзал, шодондир кўнгил
Қаламнинг бир имоси билан.

Болаларнинг сентябрь олди
Ҳаяжони бизга аёндир.
Бу – дунёда энг сара шодлик
Ва тенги йўқ пок ҳаяжондир.

Оқ қоғознинг ғуборсиз қати
Қаламгадир зор азал-абад.
Азал-абад бахтнинг сурати
Қаламдаги нур ила обод.

Бир олам бахт мурғак онгида
Энтикканча етти ёшлилар.
Сентябрнинг дастлаб тонгида
Мактаб сари чопар, шошилар.

Илҳомимга мадад бўлмоқда
Эътиқодим, ғоям, матлабим.
Қувон, бу кун бағринг тўлмоқда
Қадрдоним менинг мактабим.

Дердим шеърнинг каломи билан
Кимлигини сўрсангиз агар:
Қўлда сирли қалами билан
Ҳар биридир митти сеҳргар.

* * *

Ажаб, алланечук паришонхотир.
Қайга етаклайсан, о ёруғ ҳасрат?
Юракнинг тубида бир ёғду ётир,
Сенмисан ўша нур ва сир, Шеърият?

Осмонранг майсалар тутмиш жаҳонни,
Оҳиста қадам қўй, оҳиста қадам.
Ахир, шу осмонни, майса ва жонни
Асрай деб дунёга келмасми одам?

Чўпон қўлга олар сивизғасини,
Ҳар гал ёйилсин деб бадиҳа бир куй.
Шу ер фарзандининг пок нафасини,
Шоир, сен шеърингда яхшиликка йўй.

Қўшиқ кашфи билан яйра сўнг, қувон,
Ўзингни санагил энг бахтиёр зот.
Айтилмаган шеърдир бу севги, инон,
Ўқилмаган қизиқ китобдир ҳаёт.

Мулки муҳитларни кезмоқ-ку ният,
Гар толгудай бўлса шоирнинг тизи,
Келиб қўлларидан тутгил, шеърият, —
Толе ва севгининг бокира қизи.

КЎНГЛИМ БИЛАН СУҲБАТ

Рубоийлар

Белга боғланди-ю ғайрат камари,
Лоқайдлик шарпаси чекинди нари.
Қисқа сатрларга жо бўлди, не тонг,
Кўнглим билан узун суҳбат самари.

* * *

О кўнглим, дунёда кўҳна севги бор —
Борлиқ биносига метин пойдевор.
У-ку, хабарсиздир сен борлигингдан,
Унинг борлигидан сен бўл хабардор.

* * *

– Ишқ ҳайрати, балким, танҳо юракда,
Ҳайратомуз ишлар, балким эртакда?
– Сен қидирган ҳайрат қараб турибди,
Баҳорга ҳомила бўлган куртакда.

* * *

Гоҳ қуёшли, гоҳи булутли осмон,
Гоҳи имконлимиз, гоҳи беимкон.
Қуёш – нур, булут – дур ёмғирин туғар,
Заминимиз шундай ҳикматли макон.

* * *

Тилни тутиб турар, гапнинг сираси,