* * *
Ошиқнинг кўксида гупурар юрак,
Буни яхшиликка йўйингиз фақат.
Покиза бағирнинг тубида, демак,
Дунёга келмоқда тоза муҳаббат.
Шоир қалби тепар, асов, шиддаткор,
Гўё довул чоғи чайқалган уммон.
Демак, ул бағрида дам ўтмай бирор
Дунёга келгуси қўшиқ бегумон.
ҒАЗАЛ ЁЗИЛАДИ, ЁПИЛАДИ НОН
Жаҳон аҳли кори-бори билан банд,
Ҳамон айланади бу чархи даврон.
Офтобини суяр осмони баланд,
Ғазал ёзилади, ёпилади нон.
Қайдадир, кимнингдир ризқи яримта,
Қайдадир сотилар севги ва имон.
Замин, ёрлақаган гўшаларингда
Ғазал ёзилади, ёпилади нон.
Сонгми даҳшатлари қолдирмас лоқайд,
Хиросима доғи битмайди ҳамон.
Дунё ҳансирайди жангда, айни пайт
Ғазал ёзилади, ёпилади нон.
Дунё жанггоҳида йўқдир бетараф,
Ҳаёт-мамот жанги борар беомон.
Шаҳид қаҳрамонлар шаънига шараф —
Ғазал ёзилади, ёпилади нон.
Чучмалликдан холи ғазалнинг сатри,
У – умид, парча нон ва парча осмон.
Кимнингдир энг ёниқ армони, дарди,
Ғазал ёзилади, ёпилади нон.
Гурунгларда деҳқон ва шоир халқим,
Ўртада ноз-неъмат тўла дастурхон.
Серташвиш дунёнинг давоми, ҳақи —
Ғазал ёзилади, ёпилади нон.
СТУДЕНТЛИК ЙИЛЛАРИ
Э.Воҳидовга
Шоир дўстларимнинг севган мавзусин
Тилади менинг ҳам шеърпараст кўнглим.
Бу гал мен сизларга ҳавас қилдим чин,
Талаба укам ва толиба синглим.
Даҳр денгизида умр кемаси
Юзиб бормоқдадир манзили томон.
Бундан чорак аср аввал, чамаси,
Биз ҳам студентлик бахтин туйган он.
Бугун қалб мавжида ясади тўлқин,
Кўзларга ёш қалқиб чиқди негадир,
Бу чоғ борлиғимга ҳоким шу ёлқин
Бағримда беадад кучга эгадир.
Ёдингдами, дўстим, ўшанда дастлаб
Ёшлик дафтарини сен нақш этгансан.
Дарвоқе, сен азиз дўстларни қўмсаб,
Кейин ул дамларга шеър бахш этгансан.
Нечоғлиқ илм уйи ичра тўла нур,
Бугун ҳам хўб гавжум бўлиб турипти.
Ўйланмай, бу сафга қўшилайлик, юр,
Ёшлик хиёбони тўлиб турипти.
Не бахтки, бу лаҳза кўклам элидан
Порлоқ хотиротлар шамоли елди.
Фарғоналик қизнинг жозиб тилидан
Ўтлиғ ғазалларинг эшитгим келди.
Гуфтори шакар ул, Хива қизининг
Бир ажиб шўхлиги, нози бор эди.
Самарқандлик Зебо талаффузининг
Замири соф эди, беғубор эди.
Соғинч китобидан бир такаллум – бу,
Дўстни эслатгувчи ёруғ бир нишон.
Будир дорилфунун, байтул улум – бу.
Полопонлар учган қутлуғ ошиён.
Ватан чаманлари зоғлардан фориғ,
Парвози баландлар, сизники осмон.
Сизлар учмадингиз боғлардан фориғ,
Фақат нидо беринг: қайдасиз бу он?
Шоир дўстларимнинг севган мавзусин
Тилади менинг ҳам шеърпараст кўнглим.
Бу гал биз сизларга ҳавас қилдик чин,
Талаба укам ҳам толиба синглим.
* * *
