Улар тилагида – толеи башар,
Севинчлари еру кўкка сиғмайди.
Кўкламги оламга иқбол тилашар.
Тонгда соқий қуёш осмон тўридан
Гуллар косасига шароб тўлдирар.
Ўн саккиз минг олам меросхўридай
Ўн саккиз ёшлилар ҳаётга кирар.
IV
Сеҳрларга буркаб инсон ҳаётин
Олтин хаёллардай юлдузлар ёнур.
Парвозлар олдидан тин олмоқда, тин
Лочинлар бешиги – дашти Байконур.
Гагарин изи бор шу олис чўлда,
Шундан бошланади ажаб афсона.
Олис сафар сари муборак йўлда
Бу бир остонадир, қутлуғ остона.
Сирга ўраб тунги осмон тусини,
Тирик шу юлдузлар титрамоқда жим.
Бу кун яна битта энг янгисини
Юлдузлар сонига қўшгил, мунажжим.
Тонг билан Ер янги фазогирини
Ўзга сайёралар сари учирар.
Бошдан ўргангали осмон сирини,
Ўн саккиз ёшлилар ҳаётга кирар.
* * *
Ташриф буюради дилга шу туйғу,
Ва гоҳ-гоҳ шу нарса бўлади такрор:
Тунлар кечса ҳамки ўйчан, беуйқу,
Шеър сирин топгунча ҳали анча бор.
Ахир, биринчи бор учрашув сари
Талпинган юракка недир ифода?
Ёр ҳусни пок шеърдан эмас-ку нари,
Шеър учун мавзулар озми дунёда?
Баланд юлдузларнинг нозли ёнишин
Ўтлиғ ғазал таъриф этмаса магар,
Ел ва япроқларнинг иноқ хонишин
Бағрига олмаса бир куй жилвагар,
Ошиқ қалб кашф этиб севмоқ бахтини,
Сўнгра ўз кашфидан бўлолмаса шод,
Бўлак бир ҳис билан куйлай деб уни,
Ўйлаб топармиди Шеърни одамзод?
Мен учун шундайдир, мен учун шундай,
Шеър айта бошлайман энди, наздимда.
О, ҳали уфқимда ёнмаган кундай,
Барча умидларим ўшал назмимда.
Қалам йўндим яхши тилаклар билан,
Қоғозга эзгулик муҳр этилсин то,
То бўлган гаплар ва эртаклар билан
Умримга шоирлик этилсин адо.
Токи кўнгил чиркдан фориғбол бўлсин,
То умр шеър билан топсин эътибор.
Ахир, юксакларда шеър бўлгулик чин
Ёруғ юлдузларнинг шуълалари бор.
НАВРЎЗ ЭРТАСИ
Мўъжиза кўп бу муҳит аро,
Мўъжизанинг онаси – Қуёш.
Тоғ ортидан одми, беоро
Ёруғ юз-ла кўтаради бош.
Оқибатин билмай, афтидан,
Қуёш билан ўйнашур шабнам.
Мангуликнинг олов кафтида
Лаҳза янглиғ эриб кетур нам.
Бинафшалар уйқудан турган,
Майсаларда ҳали излар йўқ.
Чечак излаб елиб-югурган
Паривашлар ва шўх қизлар йўқ.
Кун олдидан бир дебоча бу —
Муқаддима достон олдидан.
Менга бир шеър тиламоқ орзу
Кўклам тонгин тоза қалбидан.
Пок-покиза бағри наврўзнинг
Саслар билан аста тўлмоқда.
Ҳали шеърга кирмаган сўзнинг
Соф жаранги эшитилмоқда.
ОНАМГА АЙТГАН ШЕЪРИМ
Манзилларга турфа элтади йўллар,
Йўллар мукофоти – қутлуғ манзилгоҳ.
Яна… яна давом этади йўллар,
Йўллар қидирамиз ҳар биримиз, оҳ.
Бу кун шу тириклик менинг манзилим,
Шу ҳаёт, шу зиё менга жонажон.
