Ки дурнинг яхшиси дуррул ятимдир…
330 Ўзига келди охир, топди комин,
Эшитди жон ила Ҳақнинг саломин.
Ва оҳ чекди ҳамон, ул оҳи дарди
Ибоди солиҳиннинг зори эрди.
Карамни кўрки, чун этди қадаҳ нўш,
Чу этмай халқи мискинни фаромуш.
Нидо келдики, эй маъсуми мутлақ,
Сўрашга ҳақлисен, сўр, етказур Ҳақ.
Не истарсен, сўра, бергаймиз албат,
Ки сендин илтижо, биздин ижобат.
335 Бу сўзким айтди Раббий, дилга кирди,
Паямбар ўзни ўнглаб, тилга кирди.
Деди: эй Ҳақ, гуноҳкор умматим бор,
Карам айлаб анга, фазлингни эт ёр.
Чекарлар оҳу зор, етгил уларга,
Жамолинг ошкор этгил уларга.
Умиди васлинг этгайлар, вафо қил,
Уларга ҳожатин бергил, раво қил.
Шу олам бир ҳовуч тупроқдир, эй пок,
Умидин елга берма, ёнмасин хок.
340 Бўлурму мулкати дарё мушавваш,
Ўшал дарёга қумлар бўлса уйқаш?
Камайгайму бу баҳри беканора,
Сомончўп сори гар этса назора?
Етишса раҳматинг маҳшарда, эй Ҳақ,
Бу дарё мавжидин сероб бўлур халқ…
Деди шу сўзни, юрди булбули қудс,
Азиз жони эди буткул гули қудс.
Тамомий анбиёнинг атри, мушки
Етишмиш унга, буткул чулғамишди.
345 Суриб отини келмиш эрди барча,
Рикобида югурмиш эрди барча.
Ёзиб пар барча қаррубий
тилакдош.
Унинг йўлига қўймиш эрдилар бош.
Кутарди бўйлаким қудсийлар они,
Етарму бизга деб атри маоний.
Биларсанмики, хоки пойи ул садр
Худованд олдида топмиш нечук қадр?
У тупроққа қасамёд айлади Ҳақ,
Туғилган шаҳрини ёд айлади Ҳақ.
350 Аё садри жаҳон, Атторга чўз қўл,
Шафоат айла унга, соябон бўл.
Менам асҳоби ғорга ит эрурмен,
Тирикмен то шу даргоҳ хокидирмен.
Кўзим ёши била жисмимни ювдим,
Оёғинг остида тупроққа кирдим.
Чекармен равзаи пок деб алам, доғ,
Сочармен ҳар замон бошимга тупроқ.
