28 Şubat sürecinde birbirimize destek olduk. Muhsin Bey gönül dostu idi. Bildiğim kadarıyla ehli tarik idi. Menzil ile bağlantısı vardı. Ama ben eminim, onu bütün cemaatler seviyorlardı. 28 Şubat’ta Erbakan ve Çiller’in yeteri kadar cesur davranmadığını gördü. Bunu zaman zaman bize de ifade ediyordu; “Ben olsam kapıyı vurur, çıkarım, seçim ise seçim derim. Millete giderim yoksa bunların imzalanması hoş bir şey değil.”
Destek vermesi için araya girenler oldu mu?
Sonrasında Erbakan Hoca’m, ona hatırını kıramayacağı insanlar gönderdi. Sistemi şöyle düşünmüşlerdi; mecburen Erbakan istifa edecek, başbakanlık sırası Çiller’e gelecek, BBP’nin 8 oyuyla birlikte hükûmet kurulacaktı. Hatta BBP’li arkadaşların da imzası alınmıştı Demirel’e götürülmek üzere. O zaman direndi Muhsin Bey, “Bunların niyeti kötü, direnmezseniz esiri olursunuz.” anlamında.
Hoca’nın ricaları ile araya giren bazı manevi büyüklerin “ ‘Ben Müslümanların iktidarına engel oldu.’ dedirtmem!” dedi. “Destekliyorum.” diye kararını vermişti. Kendini dindar/Müslüman hisseden koskoca bir zümrenin hukukunu savundu, aynı zamanda ümmete karşı sorumluluğu olduğunu biliyordu. Memleket meselelerinde her zaman çizgimiz örtüştü. Farklı partilerde oluş, bizi hiçbir zaman ayrı noktaya düşürmedi. Ben de Allah’a hamdediyorum ki 12 Eylül’den sonra gerçek ülkücü kardeşlerimizi savunmuş olmanın da aramızda bir samimiyet getirdiğini gördüm.
“Yaşasa İktidarı Hizaya Sokabilecek…”
AK Parti’nin iktidara gelmesinden de mutlu olduğunu biliyorum. Onun da özlemiydi mutlaka. Bir defa benden ricası oldu. Nazik bir insandı. Bütün siyasetçiler çok taleplerle gelirler. TBMM başkanlığım döneminde ceplerim dolardı. Kimisi sekreterini Meclise almamı, kimisi başka şeyler söylerdi. Şahsen ben de “Muhsin Bey’den bir emir, rica gelse de ben de onu yapsam, memnun etsem.” diye düşünürdüm. Sanıyorum 5 yıllık Meclis başkanlığımda “Şu arkadaş burada çalışıyor, başka yerde değerlendirmek mümkün mü?” dediğinde ben mahcup olurdum. “Sayın Genel Başkan sizin ricanız bizim için emirdir.” derdim. Belki o arkadaşın işini yapmışımdır, onun dışında benden bir ricası olmadı.
2009’da ani vefatı bizi çok şaşırttı. Allah ömür verse de bugünlere gelse idi, bugünkü iktidarı da hizaya sokabilecek güçte idi, düşüncesi ve ikazı ile… Çünkü hepimiz ona çok inanırdık. Bilelim ki o çok güçlü bir siyasetçi idi.
“O Komutanlardan Alacağımı Aldım…”
Arkasından yazılan, konuşulanlara da bakıyorum. Kırık dökük bir helikopterle verdiği sözü yerine getirmek için küçük bir beldeye gidişi bile onun dostlarına olan vefasını gösterir. Davasına olan bağlılığını gösterir. Cenabıallah cennetinde misafir etsin inşallah.
Siz TBMM başkanı seçildiğinizde “komutanlara misilleme” olarak ziyaretini “uzun” tutmasını nasıl değerlendiriyorsunuz?
Ben Meclis başkanı olunca komutanlar “gelip gelmemeyi” tartışmışlar. Hilmi Özkök, “Gelenektir, hep gidildi.” diye ikna etmiş. Geldiler bir karış suratla. Sadece 3 dakika kaldılar. Muhsin Başkan ise arkadaşlarıyla gelip uzun süre ziyarette bulunarak cevap vermişti. Muhsin Bey ve arkadaşları beni onurlandırdılar. Ben de o komutanlardan alacağımı sonradan fazlasıyla aldım…
CELAL DOĞAN KİMDİR?
1943 Gaziantep Nizip doğumlu. İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi mezunu. 1977 yılında CHP’den milletvekili seçildi, 1980 Darbesi’yle serbest avukatlığa başladı. 1989’da Gaziantep Büyükşehir Belediyesi Başkanı seçildi ve 2004 yılına kadar üst üste 3 dönem başkanlık yaptı. 1993-2006 arasında Gaziantep Spor Kulübü başkanlığını da yürüttü ve onun döneminde futbol kulübü tarihinin en başarılı dönemlerini yaşadı. 2015-2018 yılları arasında iki dönem İstanbul milletvekilliği yaptı.
CHP’Lİ ESKİ MİLLETVEKİLİ CELAL DOĞAN:
“Helalleşmek İsterdim, Millîci ve Anti-Emperyalistti…”
Çok muhterem bir insandı. Ben belediye başkanı iken Antep’e gelmişti. Kendi partisinin yöneticilerini toplamış, farklı partilerdeyiz, farklı ideolojilerden geliyoruz. Biz solcu, o ülkücü. 1994’te aday olduktan sonra yerel seçimlerde yönetime bana oy vermelerini tavsiye etti. “Antep’te yapılan hizmetleri gördüm, bu adam çalışıyor, bilinen de bir insan, haksızlık yaparız desteklemezsek. Hizmeti aksatmış oluruz.” diye bana destek olunmasını istemiş.
Telefonla konuştuk, “Bizim böyle bir kararımız var.” dedi, ben de kendisine teşekkür ettim. O zaman ortada memleket vardı, hizmet vardı, ahlak vardı. Şimdi ne var ne yok! Lafta herkes memleketi seviyor ama icraat? Seçimde verdiği destekten dolayı helalleşme şansım olmadı. Mutlaka hakkını helal etmesini isterdim, sağ olsa ederdi diye düşünüyorum.
Genel çizgisine baktığınızda anti-emperyalist bir insan. Millîci, namuslu kalmış bir adam ve siyasetçi. Sivas Ticaret ve Sanayi Odası beni aradı. “Antep sanayisi nasıl gelişti, bize de anlatır mısınız? Bizim tespitlerimize göre siz bunun öncülüğünü yapıyorsunuz.” diye davette bulundular. Ticaret ve Sanayi Odasında konferans vermemi istediler. Sivas’ta bizi ağırlamak istemişti rahmetli Başkan. Ancak programı Oda yapınca görüşemedik.
“Türkiye’de Namuslu Kalmak Zor, O Namuslu Adamdı”
Allah rahmet eylesin. Ailesine ve sevenlerine başsağlığı diliyorum. İddia doğru ise -ki olma ihtimali yüksek- bir an önce faillerinin bulunması devletin namus borcudur. Değerli bir insan öldürülüyor. Suikasta maruz kalıyor. Hâlâ faili belli değil. Görevi ihmalden, suistimalden dava görülüyor. Bu görevi suistimal değil ki basbayağı suikasttır. Açılan davanın niteliği bile insanın içini burkuyor. Görülen davanın şekli, suikastı ifade etmiyor. İktidarın savsakladığı görülüyor.
Böyle bir insanın, hâlâ cinayetinin failinin bulunamaması Türkiye için bir ayıptır. Namuslu kalmış, ender siyasetçilerinden biriydi. Türkiye’de dürüst kalmak zor. Cinayete maruz kaldığı anlaşılıyor. Failinin bulunmaması ülkemiz için ayıptır. Eşine, çocuklarına tekrar başsağlığı dilerim.
CEMAL EĞİN KİMDİR?
1968 Bingöl doğumlu iş insanı. Büyük Birlik Partisi İstanbul İl 2. Başkanlığı ve MKYK üyeliği görevlerinde bulundu. 2002 ve 2011 seçimlerinde Bingöl’den milletvekili adayı oldu.
BBP İSTANBUL 2. BAŞKANI CEMAL EĞİN:
“2008’de Bolu Tünelinde Birlikte Kaza Geçirdik…”
Haziran 2008’de İstanbul Sultanbeyli’de Alperen Ocaklarının bir şöleni vardı, program çok kalabalıktı ve program uzayınca Muhsin Yazıcıoğlu uçağına yetişemedi. BBP İstanbul il ikinci başkanı ve Genel Başkan’ın protokolünden sorumluydum. Başkan, gece benim evimde misafir kaldı. Ertesi sabah saat 10:00’da Ankara’da MKYK toplantısı vardı ve oraya yetişmesi gerekiyordu. Sabah saat 06:30’da benim aracım ile Ankara’ya gitmek üzere evimden hareket ettik. Bolu Tüneli’ne girmeden 2-3 km geriden itibaren sağdan bir şeridin trafik dubalarının dizili olduğunu gördüm ve yol iki şeride düşürülmüştü. Dikkatimi çekti, yeni açılan Bolu Tüneli’nde ne arızası olabilirdi ki ve hiçbir kazı çalışması göremedim. Tünele girdiğimizde takribi 1500. metrede biz sol şeritte seyrederken orta şeritten giden kapalı kasa bir kamyon tam sollama anımızda önümüze kırarak şerit değiştirdi.
Aracımız dört çeker Mercedes bir otomobil ve şoförü yeğenim de profesyonel bir makam şoförü idi. Hızlı bir refleks ile ani frene basarak olabildiğince sol bariyere yanaştı. Ancak arkadan çarparak aracımızın kaput kısmının çarptığı araç kapalı kasa kamyondu. Arkası yüksek olduğundan bizim aracımızın ön burun kısmı altına girerek ön camımız ve ön direkler kamyona arkadan vurduğundan o da bizim için bir dezavantaj idi aracımızın hava yastığı açıldı. Muhsin Başkan arabanın arka sağ kapısını açıp arabadan inerek hızla yolun karşı tarafına doğru koşmaya başladı.
Ne yapmak istediğini anlayamamıştım. O sırada ben arabanın arka konsolun altına koyduğum tabancamı ve telefonumu almak istedim ancak yerinde yoktular. Araca hızlı çarptığımızdan ön cama doğru fırlamış ve ön koltukların altına düşmüşlerdi. Hemen aklıma Susurluk Kazası gelmişti. Eğer suikast girişimi ise birilerinin orada bekleyebileceği aklıma geldi. Hızlıca tabancam ve telefonumu buldum. Çevremde kimse var mı diye baktım. Telefonumun bataryası, kapağı ve kendisi üç parçaya ayrılmıştı derhâl telefonumu toparlayarak 155 polis imdatı aradım. Yazıcıoğlu ile İstanbul’dan Ankara’ya giderken yeni Bolu Tüneli’nin 1500. metresinde trafik kazası yaptığımızı söyledim ve acil yardım talep ettim.
Bu arada baktığımda rahmetli Muhsin Başkan’ın en sağ şeritte trafik şeridini daraltmak için konulan dubalardan birkaç tanesini kucaklayarak bizim şeride doğru getirdiğini gördüm. Ve aracımızın arka tarafına dizerek arkadan hızla gelen araçların bize çarpmasına engel oldu. Çok kısa sürede olay yerine polisler geldi. Ancak kazaya sebep veren kamyon sürücüsü hiç durmadan yola devam etmişti. Oradan Bolu il emniyet müdürünün aracı ile Bolu Polis Evi’ne gittik. 155 uzun kanaldan anons geçtiği için gazeteciler devlet ve hükûmet yetkililerinin haberi olmuştu. Hükûmetten ve devletten üst düzey yetkililer telefonla arayarak bilgi aldılar.
Yazıcıoğlu kazadan yara almadan kurtulurken ben burnumdan hafif yaralanmış bir hâlde ağır hasarlı aracımızdan çıkmıştık. Şoför de herhangi bir yara almamıştı. Biz oradan Ankara’ya devam ederken şoför ağır hasarlı aracımı çekiciye yükleyerek İstanbul’a döndü. Dönemin BBP Ankara İl Başkanı Hasan Hüseyin Bozok partililerle Ankara gişelerinde bizi kalabalık bir şekilde karşıladı.
Parti genel merkezinin önüne gittiğimizde partililer ve halk, kurbanlar keserek sevinç gözyaşları ile Muhsin Başkan’ı karşıladı. Sonraki günlerde emniyetten aldığımız bilgilere göre kazaya sebebiyet veren kamyon sürücüsü kamera ve EDS kayıtlarından takip edilip Bolu Oto Sanayi Sitesi’nde aracının hasar gören arka kısmını tamir ettirip yoluna devam etmeye teşebbüs ederken yakalandı. 60 plakalı Mercedes kamyonun Çankırı’da et kombinasının aracı olduğu anlaşıldı. Şoför kasıtlı yapmadığını araç çakarlı olduğundan içindekilerin önemli insanlar olduğunu düşünerek korkusundan kaçtığını söylediğini öğrendik.
Daha sonra Muhsin Başkan bana sürücüden şikâyetçi olup olmadığımı sordu. Ben de “Hayır.” diyerek olmadığımı söyledim. Muhsin Başkan da bana şikâyetçi olmamamı söyledi. Bana, aracın ait olduğu Çankırı Çerkeş ilçesindeki et kombinasının müdürünü aradığını şoförden şikâyetçi olmadığını ve işine son verilmemesini rica ettiğini söyledi. Et kombinasının müdürü ise olayın ulusal medyaya yansıdığından ve şoförün ciddi ihmalinin olmasından dolayı işine son verdiklerini söyledi.
DOĞAN ÖZTAŞKAN KİMDİR?
Alperen Ocakları genel başkanlığı yaptı.
DOĞAN ÖZTAŞKIN:
“Hapishane Arkadaşına Cebindeki 500 Lirayı EFT Yaptı…”
İnsanlığın, adamlığın, adanmışlığın vücut bulmuş hâli Şehit Muhsin Yazıcıoğlu…
Yeğenim Ali Şahin, Ziraat Bankasında uzmandı. Arkadaşlarına zaman zaman, benden duyduklarını anlatırmış. Ali’nin yaşadığı bir olayı nakletmek isterim.
Yaklaşık 20 yıl oluyor. Muhsin Başkan bir kış günü yanında koruma olmadan Ziraat Bankasına giriyor. “Başkan’ın hiç banka işlemi yapmamış olma ihtimali var.” diye düşünüyorum.
Bankada dolaşırken memurlar Ali’ye, “Senin Başkan geldi.” diyorlar.
Ali hemen aşağıya iniyor. “Başkan’ım ben Doğan Öztaşkın’ın yeğeniyim, yardımcı olayım.” diyor.
Başkan çıkartıyor telefonu, “Bana bir mesaj geldi oraya para göndereceğim.” diyor.
Ali bakıyor isim yok, telefonda kayıtlı değil.
“Tanıyor musunuz Başkan’ım?” diyor.
“Benim cep telefonuma ulaşmışsa tanıyıp tanımamam önemli değil.” diyor.
İşlem yapmamız için isim lazım.
“Hesap numarası var.” diyor. Muhsin Başkan cüzdanını çıkartıyor 500 lira var. “50 lirasını bırakıp 450 lirasını gönderin diyor.” Memurlar işlemi başlatırken, Ali isim için numarayı arıyor. Telefona bir bayan çıkıyor.
“Hanımefendi bir mesaj atmışsınız. Kim olduğunuzu öğrenebilir miyiz?”
“Ben İstanbul’da … Hastanesinde hemşireyim, bir hasta rica etti.” diyor.
“Hastayla görüşebilir miyiz?” diyor Ali.
