Сьюзан иккиланиб қолди:
– Наҳотки, Танкадо калитни бармоғида, очиқ ҳолда сақлаган бўлса?
– Нима қипти? Испания шифрлаш бўйича дунёда биринчи ўринда турмайди. Ҳар қадамда узукдаги ҳарфларнинг маъносини тушуноладиган хакерлар учрашига ишонмайман. Бундан ташқари, калит сўз олтмиш тўрт белгидан иборат, шундай экан, уни эслаб қолиш учун бир неча сония тикилиб туриш етарли эмас.
– Ўлимидан олдин Танкадо узукни етти ёт бегона одамга беради? Нима учун?
Стратморнинг кўзлари қисилди:
– Нима деб ўйлайсан?
Сьюзан гап нимада эканини тушунди.
Стратмор бош силкиди:
– У Шимолий Дакота фош этилгандан кейингина Танкадога қарши ҳужум бошлашга журъат этишимизни яхши биларди. Жони узилаётганини сезиб, бунда МХАнинг қўли бор деб ўйлаган. Вақт тиғиз эди…
– Албатта, – шивирлади Сьюзан эти музлаб. – Танкадо МХА унинг суғуртасини йўлдан олиб ташлади, энди бемалол ўзини ҳам йўқ қилиши мумкин деб фикр қилган.
Сьюзан барчасини тушуниб етганди. Юрак хуружи шундай бемаҳал содир бўлганки, Танкадо табиий ўлим топаётганига ишонмасдан, МХАни жавобгар деб ҳисоблаган. Аламзада йигит қасос олиш учун сўнгги қадамни ташлаган. Калитни оламга тарқатиш учун сўнгги уриниш сифатида узукни вафоти вақти ёнида турган одамга тутқазган. Тақдирнинг қалтис ҳазили билан канадалик сайёҳ ҳозир дунёдаги энг қудратли алгоритм очқичини ушлаб турганидан бехабар юрибди.
– Қаерда ўша канадалик ҳозир? – сўради Сьюзан баланд овозда нафас чиқариб.
Стратмор хўмрайди:
– Айнан мана шу қоронғу бизга.
– Зобит билмайдими унинг қаердалигини?
– Йўқ. Канадаликнинг узук ҳақидаги ҳикояси шунчалик бемаъни ва тушунарсиз эдики, зобит уни қариб, мияси айниб қолган деб ўйлаган ва ортиқча эътибор қилмасдан, мотоциклга ўткизиб, меҳмонхонасига олиб бориб қўйишга уринган. Бироқ қария мотоциклда қандай ўтиришни билмас экан, йигирма метр ҳам юрмасларидан бечора эгардан учиб тушиб, бошини ёрган, бу ҳам етмагандек, билагини синдириб олган.
– Нима? – ҳайратланди Сьюзан.
– Зобит чолни марказий касалхонага олиб бормоқчи бўлганида унинг жаҳли чиқиб, қайтиб мотоциклга чиққандан кўра Канадага пиёда қайтаман деб айтган. Ноилож қолган соқчи қарияни яқин ўртадаги кичкина клиникага етаклаб борган ва ўша ерда текширув учун ташлаб, ўзи ортга қайтган.
Сьюзан қош чимирди:
– Девиднинг қаерга йўл олганини сўраб ўтиришимга ҳожат ҳам қолмади!
Ўн еттинчи боб
Девид Беккер Испан майдонининг офтоб тиғида куйган мармар йўлагига қадам ташлади. Унинг рўпарасида шаҳар консулининг қадимий иншооти – Эль Аюнта Миенто қад ростлаб турарди. Бинонинг оқ ва мовий рангли нақшлар чизилган керамикали деворлари, арабча усулда ишланган ҳашаматли гумбази ҳамда ўймакор безакли пештоқи бир қарашда ҳокимият идорасини эмас, дабдабали қасрни ёдга соларди.
Беккер қўл соатини маҳаллий вақтга ўзгартиришга тутинди; ҳозир Севильяда соат 21:10 бўлишига қарамай, Қуёш ҳануз нур сочиб турарди. Андалузияда одатда офтоб ўз уйига 22:00 дан кейин равона бўлишини ҳисобга олсак, испанлар учун ҳали кеч тушмаганди.
Иссиқ ва дим ҳавода Девид терга ботиб боғ бўйлаб жадал юриб кетмоқда эди; Стратмор узук ҳақида эшитиши биланоқ эътирозга ўрин қолдирмайдиган даражада қатъий оҳангда навбатдаги буйруқни берди. Канадаликни топинг! Узукни қўлга киритинг! Нима қилиб бўлса ҳам узукни олиб келинг, Девид!
Йигит Стратморнинг овозидан узук ўта муҳим аҳамиятга эгалигини сезди ва ажабланди; аллақандай белгилар ўйиб туширилган тақинчоқ нега бунчаллик зарурлиги уни қизиқтирса-да, ортиқча савол бериб ўтирмади, командорнинг буйруғини бажаришга киришди.
* * *
Изабелла католик черковининг ёнбошида жойлашган бинонинг клиника эканини унга чизилган катта қизил хоч белгисидан англаш қийин эмасди. Полициячи канадалик сайёҳни бир неча соат олдин бу ерга ташлаб кетганди. Синган билак, ғурра бош ўта оғир ҳолат бўлмагани сабаб сайёҳ керакли муолажани олиб, клиникани аллақачон тарк этганига Девид шубҳа қилмасди. Унинг ягона умиди касалхона ходимлари томонидан ёзиб олинадиган маълумотлар – беморнинг исми, жойлашган меҳмонхона номи ёки телефон рақами эди, у шу орқали сайёҳни топишни мўлжаллаганди.
– Агар керак бўлса, қўлингиздаги ўн минг долларни узук сотиб олишга сарфланг. Қайтишингиз биланоқ мен ўрнини тўлдираман, – деди Стратмор телефон суҳбати давомида.
Ортга қайтганидан кейин шундоқ ҳам пулни қайтариб беришни мўлжаллаётган Девид бунга ҳожат йўқлигини айтди. Стратмор унга шунча катта маблағ бериши етти ухлаб тушига ҳам кирмаган йигит командорнинг гапига кириб, Испанияга келишига пул сабаб эмасди. Сьюзан командорнинг унга қилган яхшиликлари ҳақида кўп тўлиб-тошиб гапириб берарди. Қайлиғининг раҳбари ва ҳимоячиси бўлган одамнинг ишини битиришга ёрдам бериш орқали Беккер ўз миннатдорлигини билдирмоқчи эди, холос.
Девид самолётдан Сьюзанга қўнғироқ қилишнинг иложини тополмагач, аэропортга тушган заҳоти унга боғланишга уринганди, бироқ қиз телефонни кўтармади. Кейинроқ ўликхонада қилган бир неча қўнғироғи ҳам жавобсиз қолгач, йигит хавотирга тушди. Дам олиш куни қиз қаерга кетган бўлиши мумкинлигини ўйлаб тополмади. Ҳозир боғ бўйлаб барча ўтган ишларни эрталабоқ тушунтиришга улгурмагани учун ўзини койиб кетаётган йигитнинг кўзига бурчакдаги телефон будкаси оловдек кўриниб, унга қараб чопди, шошилганча гўшакни олиб, танга ташлаб, қизнинг рақамларини терди. Узоқ муддатли жимликдан кейин ниҳоят гудок эшитилди.
Бўлақол, азизам, телефонни кўтарақол!
Қўнғироқ беш марта чалингандан кейин алоқа боғланди:
– Салом. Бу Сьюзан Флетчер. Ҳозир уйда эмасман. Менга овозли хабар қолдиришингиз мумкин…
Қаерда бўлиши мумкин? Мендан ранжиб, Стоун Мейнорга ёлғиз ўзи кетдимикин?
– Салом, бу мен, Девидман, – қисқа сигналдан кейин гап бошлади йигит. – Эртароқ алоқага чиқолмаганим учун кечир… Командор Стратморга қўнғироқ қил. У сенга ҳаммасини тушунтиради.
Девиднинг юраги потирлаб уриб кетди, томоғига аччиқ нимадир тиқилиб, гапини давом эттиролмади.
– Мен сени севаман, Сьюзан, – деди-ю, гўшакни илди. Йигит телефон қилишга ваъда бериб, ваъдасининг устидан чиқолмаганидан қаттиқ изтиробга тушганди. Шу алфозда юриб-юриб, клиникага етиб келди. Кираману чиқаман, ортиқ бир дақиқа ҳам ушланиб қолмайман бу ерда, деган ўйда йўлни кесиб ўтаётган Беккернинг хаёли ўз муаммолари билан шу даражада банд эдики, анчадан бери унинг ортидан изма-из кузатиб келаётган темир кўзойнак таққан одамни илғамади ҳам.
Ўн саккизинчи боб
Нуматака ҳар доимги жойида – офисининг улкан деразаси ёнида қаршисидаги маҳобатли биноларга тикилганча Ҳавана сигарасини бурқситиб тутатиб турарди. Америкалик билан бўлган навбатдаги суҳбат ажин босган юзига чексиз табассум югуртирганди. Агар ҳаммаси тузилган битимга мувофиқ кетаётган бўлса, Энзай Танкадо ҳозиргача нариги дунёга равона қилиниб, ундаги калит сўзнинг нусхаси керакли қўлларда бўлиши аниқ эди.
Жуда ғалати, ўйлади Нуматака, Танкадо билан бўлган илк учрашувини эсларкан. Бу йигит билан йўллари қачондир қайта кесишиши етти ухлаб тушига ҳам кирмаганди. Кўп йиллар аввал, коллежни эндигина битирган ёш дастурчи йигит Numetek Corp’га иш қидириб келганида, Нуматака уни қабул қилмаганди. Йигитнинг ўткир зеҳни, ноёб иқтидоридан шубҳаланмаган эса-да, эскича фикрлайдиган, консерватив Нуматака «менбоко – юз ва шараф» тамойилига қаттиқ амал қиларди. Номукаммалликни ўзига ёт деб билувчи бу киши ногирон дастурчини ишга олсам, компаниям обрўсини бир пул қилган бўламан, деб ҳисоблаб, ўйлаб ҳам ўтирмасдан Танкадонинг резюмесига рад жавобини берганди.
Ўтмишни эсга олиб, паришонхотирлик билан соатига қараган Нуматаканинг юрагида хавотир учқуни чақнади. Шимолий Дакота қўнғироқ қилишга келишган вақтдан аллақанча фурсат ўтиб кетган, телефон эса ҳануз сукут сақламоқда эди. Ишқилиб тинчлик бўлсин.
Калит сўз ваъда қилинганидек бебаҳо бўлиб чиқса, Нуматаканинг қўлида компьютер асрининг энг кўзга кўринган, ечиб бўлмас деб ишонилган рақамли кодлаш алгоритмини очиш имконияти пайдо бўлади. Калитни қўлга киритгач, Нуматака алгоритмни ВСЛИ чипларга жойлаштириб, дунёдаги барча компьютер ишлаб чиқарувчиларга, ҳукуматларга ва ҳатто энг қоронғу бозор – террорчиларнинг қора бозорига ҳам чиқариб, пуллашни мўлжаллаётганди.
Шичигосан – омад худоларининг барчаси мен тарафда, деган хаёлда илжайди Нуматака, режасининг қанча фойда олиб келишини кўз олдига келтираркан. Numetek Corp. Рақамли қалъанинг ягона нусхасига эгалик қилиш арафасида турибди. Бунинг учун тўланаётган йигирма миллион доллар, албатта, ҳазилакам пул эмас, лекин гап қандай маҳсулот ҳақида кетаётганини ҳисобга олинса, бу маблағ писта пўчоғига айланади.
Ўн тўққизинчи боб
– Яна кимдир узукни қидираётган бўлса-чи? – сўради Сьюзан хаёлига келган фикрдан асабийлашиб. – Девиднинг ҳаёти хавф остида қолиши мумкинми?
Стратмор бошини чайқади:
– Узукнинг мавжудлигини ҳеч ким билмайди. Мен бекорга Девидни юбормадим бу ишга. Оддий тилшунос ўқитувчининг Испанияга сафар қилиши ҳеч кимда шубҳа уйғотмайди.
– Девид оддий ўқитувчи эмас, у профессор, – командорнинг гапини тўғрилади қиз ва дарҳол тилини тишлади. Стратмор қайлиғи ҳақида шу вақтгача ножоиз сўзламаган бўлса ҳам, Девидни барибир унга нолойиқ деб кўришини қиз сезарди.
– Жаноб, – гапини давом эттирди у. – Бугун тонгда Девидга телефон орқали воқеани айтиб бераётганингизда, сизларни эшитишган…
– Бундай бўлиши эҳтимолдан жуда йироқ, – Стратмор қизнинг гапини бўлди. – Мен яхши ҳимояланганман, МХА директори ўринбосари бўла туриб биров мени яширинча пойлашига йўл қолдирмайман, ўзинг биласан”, – қатъий оҳангда гапирди командор, қўлларини елкасига чалиштириб. – Агар бирор хавфни сезганимда, икки дунёда ҳам Девидни у ерга юбормаган бўлардим, – деди у ва жилмайиб, қўшимча қилди: – Ишон менга! Бирор муаммо чиқадиган бўлса, бутун бошли армияни Севильяга, йигитингнинг ёнига юбораман.
