Соңлап килгән куанычка
Сөенергә хәл калмый.
Нигә язмыш вакытында
Кирәген учка салмый?
Соңлап килгән куаныч ул –
Чәчкә атмаган гөлдер,
Җылы бирмәгән учактыр,
Кузлары сүнгән көлдер.
Соңлап килгән куанычлар —
Оча алмаган коштыр,
Назлы язлар көткән чакта
Туңдырыр салкын кыштыр.
Соңлап килгән куаныч ул –
Чакырылмаган кунак:
Өстәлдә – табын, тик күңел —
Ачкычсыз, бикле йозак.
Кара тартма, зәңгәр экран
Кара тартма, зәңгәр экран,
Кайда сездә җанга илһам?
Дөньядагы бар кара көч
Әйтерсең лә анда сыйган.
Атышалар, үтерәләр,
Чишенәләр фахишәләр…
Алсу туйлар, зәңгәр туйлар,
Шайтан туе, мәхшәр хәлләр…
Билдән түбән юморларга
Аллергия хәзер бездә.
Яулык бәйләп, күлмәк кигән
Ирләр күптән эргәбездә.
Ничә еллар авыз ачып
Сикерәләр бер үк йөзләр.
Моң дөньясын басып алган
Моңсыз җаннар, көйсез көйләр.
Ашарга да, эчәргә дә,
Киенергә, чишенергә,
Өйләнергә, аерылырга
Өйрәтә ул барыбызга.
Кара тартма, зәңгәр экран,
Күпме зәхмәт сиңа сыйган.
Көн дә күргән бәгырьсезлек
Күпме бала күңелен кыйган!
Кара көчне куар кодрәт
Тартмаларга кайчан кайтыр?
Зәңгәр күкләр биеклеге
Экраннарда кайчан балкыр?
Шаккатырам диеп илне,
Күпме шатлык читтә калган.
Җиһан тулган тартмаларга,
Кеше генә сыялмаган.
Америкаларга барасы юк
