Türkiye’yi Sarsacak 10 Gün

Ezan birazdan okunacaktı.

Sultanahmet Camisi yavaş yavaş secde için kendisine koşan Müslümanlara ev sahipliği yapmanın şenliğini yaşıyordu.

Cami dolmak üzereydi.

Valinin sert ve otoriter talimatını hatırladı.

Bir daha titredi.

Cami avlusunda bir koşturmaca ve telaş başlamıştı.

Odanın penceresinden baktı.

Vali ve avanesi gelmişti.

Şaşkınlığı bir kat daha arttı.

Elleri titreye titreye cübbesini çıkardı, sarığını cübbenin üzerine koydu.

“Bu nasıl bir iş, nasıl bir zulüm!” diye haykırmak istiyordu.

Frakın içine beyaz gömleği giydi ve papyonu taktı.

Sirk cambazlarına dönmüştü.

İkinci ezan da okunmaya başlamıştı.

Odadan çıktı.

Camiye girdiğinde insanlar şaşkınlık, korku ve endişe içinde baktılar.

Minbere doğru ilerledi.

Camideki bütün cemaat ne olduğunu anlamaya çalışıyordu.

Vali badem bıyıklarının altında bir yandan tebessüm ediyor, öte yandan zafer kazanmış komutan edasıyla etrafına, tepkilere bakıyordu.

Sadettin Kaynak minberin her bir merdiveninde üzerindeki ağırlığın arttığını düşünüyordu.

Başı açık, frak ve papyonla hutbe veren ilk imam olacaktı.

Sultanahmet, Sultanahmet olalı böyle bir eziyete düçar olmamıştı.

Nihayet mikrofona yakın merdivene çıktı.

Beti benzi atmıştı.

Nutku tutulmuştu.

Her zaman ki davudi sesi, Sultanahmet’in kubbesini çınlatan sesi çıkmıyordu.

Binbir zorlukla hutbeyi tamamladı.

Yuvarlanırcasına minberden indi.

Cemaat korku ile yer veriyordu.

Cuma namazı bittiğinde kan ter içinde kalmıştı.

Hava soğuktu oysa, İstanbul sert bir şubat ayı geçiriyordu, o kan revan içerisindeymiş gibi terlemişti.

Kimseyle göz göze gelmemeye çalışarak imam odasına geçti.

Papyon ve frakı hışımla çıkardı.

Sarığını takıp cübbesini giymişti ki odanın kapısı açıldı.

Odaya bir anda CHP İstanbul il başkanı, vali ve belediye reisi maiyetiyle daldı.

“Hoca hoca!” diye seslendi müstehzi bir ses tonuyla vali. “Daha vazife bitmedi.”

Kâbus bitmemiş, korkuları hitama ermemişti.

Vali “İlk Türkçe ezanı da sen okuyacaksın!” dedi.

“Aman ya Rabbi!” dedi.

Bayılacak gibi olmuştu.

Valinin huzurunda olmasına rağmen sedire oturdu.

Niye ben? diye sordu kendi kendine.

Tamam Cumhuriyet’e diyeceği bir şey yoktu, bir kısım uygulamalara da taraftardı.

Ama bu kadarını beklemiyordu.

Yapacak bir şey yoktu.

Vali, yeni ezan metnini bırakıp çıkmıştı odadan.

Sultanahmet’in diğer imamları ne yapacaklarını bilemez hâlde odaya doluşmuşlardı.

Vali çıkarken “İkindi vaktinde okuyacaksın ilk Türkçe ezanı.” demişti.

Sadettin Kaynak küçük kıyametin koptuğunu düşünerek Sultanahmet Camisi’nin 6 minaresinden ikindi ezanını okudu.

“Tanrı uludur, Tanrı uludur
Şüphesiz bilirim, bildiririm