– Биз қаердан пайдо бўлганмиз? Бизни олдинда нима кутмоқда? Мени ўзига жалб қилган борлиқнинг бу икки фундаментал жумбоғига жавоб топишни йиллар давомида орзу қилдим, – Эдмонднинг овози қайғули тус олди. – Афсуски, диний ақидалар сабаб миллиардлаб одамлар икки саволнинг жавобини яхши биламиз, деб ишонишади. Бунинг устига, ҳар бир дин бу саволларга турлича жавоб бераркан, бутун бошли маданиятлар Яратгувчи Зот ҳақидаги кимнинг ҳикояси ҳақиқатлиги устида тортишиб, жангга киришади.
Бош узра замбаракдан отилаётган ўқлар, бомбаларнинг портлаши каби диний урушларни акс эттирган қонли тасвирлар кўринди. Улар ортидан бахтсиз қочоқлар, етим қолган болалар ва тинч аҳолининг жасадлари намоён бўлди.
– Динлар пайдо бўлгач, инсонлар турли гуруҳларга бўлиниб кетди ва улар орасига туганмас адоват уруғи сепилди. Атеистлар, насронийлар, мусулмонлар, яҳудийлар, ҳиндуистлар – ҳаммамиз ўзгача эътиқод вакилига бошқача кўз билан қараймиз. Турли эътиқод вакилларини бирлаштириб турувчи ягона ўхшашлик эса ер юзида тинчлик ҳукм суриши учун ҳаракат қилишимиздир.
Урушнинг гумбурлаган суратлари ғойиб бўлиб, ўрнида милтираётган юлдузлар жой олган чексиз само ҳосил бўлди.
– Шунчаки тасаввур қилинг… Агар борлиқнинг иккала жумбоғига ечим топсак, нима бўлади… Жавобларнинг бехато исботига назар ташласаг‐у, қўлимизни чўзиб, уни қабул қилишдан бошқа чора тополмасак… Барча… бир бутунликда…
Қўлини қовуштирганча илтижо қилаётган роҳиб экранда пайдо бўлди.
– Илоҳий масалаларни ҳал қилиш диннинг юмуши ҳисобланган. Шунинг учун динларнинг куракда турмайдиган таълимотларига ҳам индамай кўз юмишга мажбур бўлганмиз.
Бош узра жамоа бўлиб кўзларини юмган кўйи ашула айтаётган, таъзим қилаётган, дуо ўқиётган диндорлар тасвиридан иборат коллаж ҳосил бўлди.
– Иймон, – деди Эдмонд, – маъносидан ҳам маълумки, ўзинг кўрмаган, ҳис қилмаган нарсаларга ҳеч қандай исбот талаб қилмасдан ишонишга даъват этади. Одамларнинг эътиқоди нега турлича бўлади? Чунки дунёда универсал ҳақиқатнинг ўзи йўқ, – Эдмонд бир зум тўхтади. – Аммо…
Шифтдаги расмлар бирлашиб, кўзларини катта‐катта очганча диққат билан микроскопга тикилиб турган талаба қизнинг суратини ҳосил қилди.
– Илм‐фан – диннинг бутунлай тескариси, – давом этди Кирш. – Фан ҳалигача номаълум ёки аниқланмаган ҳодисаларга моддий исбот топишга ҳаракат қилади. Фан хурофотларни ва тўқималарни рад этиб, далилларга таянади. Одамлар илм‐фан топган жавобларни деб ҳеч қачон бир‐бирига қарши бош кўтармайди. Саволларга илм‐фан таклиф қилган ечим ҳамиша универсал бўлиб, инсониятни гуруҳларга бўлиб ташламайди, балки атрофида бирлаштиради.
Экранда NASA, CERN ва бошқа илмий лабораториялар акс этди – турли миллат ва ирқ вакилларидан иборат олимлар жамоаси ҳозиргина топилган янги маълумотларни нишонлаб, хурсандчилик билан бир‐бирини қучоқларди.
– Дўстларим, – деди пичирлаб Эдмонд. – Ҳаётим давомида кўплаб башоратлар қилганман. Бу оқшом яна бир башоратни сизлар билан бўлишмоқчиман.
Эдмонд чуқур нафас олиб, қатъийлик билан деди:
– Динларнинг умри ниҳоясига етмоқда. Бундан бу ёғига илм‐фан асри оламга нур сочиб, зиё таратади.
Залга юракни сиқувчи сукунат чўкди.
– Бугун инсоният, – тантанали эълон қилди у, – илм‐фан томонга квант сакрашни амалга оширади.
Бу сўзларни эшитиб, Лэнгдондан совуқ тер чиқиб кетди. Қанақа сирли кашфиёт қилган бўлмасин, бир нарса аниқ эди: Эдмонд ҳозиргина дунё динларига қарши уруш эълон қилганди.
Ўн саккизинчи боб
ConspiracyNet.cоm
ЭДМОНД КИРШ: СЎНГГИ ЯНГИЛИКЛАР
КEЛАЖАК ДИНЛАРСИЗ БЎЛАДИМИ?
Уч миллионга яқинлашиб қолган одамлар томоша қилаётган жонли эфирда футуролог Эдмонд Кирш борлиқнинг икки фундаментал жумбоғига ечим бўлувчи илмий кашфиётини эълон қилиш арафасида.
Ҳарвард университети профессори Роберт Лэнгдон иштирокидаги видеодан сўнг Эдмонд Кирш диний эътиқодларни танқид остига олиб нутқ сўзларкан, галдаги башоратини тақдим этди: “Динлар даври ниҳоясига етмоқда.”
Ҳозирча, таниқли атеист ўзини одатдагидан кўра босиқ тутиб, кескин мулоҳазалар билдирмаяпти. Жаноб Киршнинг динга қарши бошқа фикрларини билиш учун қуйидаги линкни босинг.
Ўн тўққизинчи боб
Адмирал Авила гумбазли театрдаги матоли деворни тутиб турган ҳавозалар олдидан жой топди. Агар бироз эгилиб турса, биров унинг соясини ҳам пайқамасди. У аудиториядаги минбарга яқин девордан бир неча сантиметр узоқда эди, холос.
Авила овоз чиқармай чўнтагига қўл солиб, тасбеҳ доналарини чиқарди.
“Фурсатни бой бермаслик ҳаммасини ҳал қилади.”
Тасбеҳ доналарини пайпаслаб, у оғир металл хочни топди ва металл детектори ёнидаги соқчилар ҳеч шубҳаланмай, бу буюмни ичкарига ўтказишганидан ажабланди.
Адмирал Авила хоч ичига яширилган устара тиғидан фойдаланиб, мато‐деворни бир неча сантиметр қирқиб тешик очди ва эҳтиёткорлик билан бошқа дунёга – ёстиққа ёнбошлаганча самога тикилиб ётган юзлаб меҳмонларни бағрида жамлаган дарахтзор ўтлоққа кўз қирини ташлади.
“Олдинда нималар бўлишини улар тасаввур ҳам қилолмайди.”
Авила ўтлоққа қарама‐қарши тарафда, залнинг ўнг бурчагидаги Қироллик гвардиясининг икки қўриқчисини кўриб, мамнун бўлди. Соқчилар дарахт панасида турганча зални диққат билан кузатарди. Аудиториядаги хира ёруғликда улар Авилани кўриши даргумон. Кўрганларида эса кеч бўлади.
Соқчилар олдида музей директори Амбра Видалдан бошқа ҳеч ким йўқ эди. Аёлнинг юз ифодасидан Киршнинг тақдимоти тобора унга ёқмаётгани сезиларди.
Топган жойидан кўнгли жойига тушган Авила тешикни ёпди ва қўлидаги хочга диққатини жамлади. Бир қарашда бу хоч бошқаларидан фарқ қилмасди. Лекин бундаги икки ёнбош қўлча асосий устунга магнит ёрдамида маҳкамланган бўлиб, исталган вақт уларни ажратиш мумкин эди.
Авила хочнинг битта қисмини ушлаб, куч билан босганди, у иккига бўлиниб, ёнбош қўлча ажралиб, ичидан кичкина нарса юмалаб тушди. Авила хочнинг иккинчи қўлини ҳам шундай қилиб узиб олди. Натижада, хоч қўлсиз қолиб, оғир занжирга осилган оддий тўртбурчак металл шаклига кирди.
Авила тасбеҳни қайта чўнтагига солиб қўйди: "Шуниси хавфсизроқ. Бироздан сўнг улар менга қўл келади." У энди эътиборини хочнинг қўлидан чиққан иккита кичкина буюмга қаратди.
“Яқинлашаётган жанг учун икки ўқ.”
Авила қўлини ортига чўзиб, камари остини пайпаслади ва кўйлаги ичида олиб кирган ихчам буюмни суғуриб олди.
Коди Уилсон исмли америкалик йигитча “Қутқарувчи” – биринчи 3D принтерда полимер тўппончани ясаганига кўп йиллар ўтди. Ўшандан бери қуролсозлик анча ривожланди. Янги керамополимер тўппончалар узоқдан аниқ мўлжалга олиши муаммоли бўлса ҳам, улар бир хусусияти билан афзал эди – керамополимер қуролларни металл детекторларида аниқлаб бўлмасди.
“Имкон қадар яқинроқ боришим керак. Масала ҳал!”
Агар иш кўнгилдагидек кетса, ҳозирги турган ўрни жуда қулай.
Регент қандайдир йўллар билан бинонинг ички тузилиши ва тадбирнинг дастурини топибди. У Авилага вазифани қандай амалга оширишни тушунтириб берди. Тўғри, бераҳмлик бўлиши мумкин. Аммо Эдмонд Киршнинг шаккок гап‐сўзларини эшитиб, Авила бугунги гуноҳлари кечирилишига ишонч ҳосил қилди.
“Душманларимиз уруш очмоқда, – деганди Регент унга. – Бу жангда ўлдирсак ғозий, ўлсак шаҳид бўламиз.”
***
Аудиториянинг ўнг бурчагида турган Амбра Видал ичида бош кўтарган туғённи биров пайқаб қолишидан хавотирда эди.
“Эдмонд дастурнинг фақат илмий бўлишини таъкидлаганди менга.”
Америкалик футуролог динларга нисбатан нафратини асло яширмаган бўлса ҳам, Амбра бугунги тадбир бунчалик бўлишини хаёлининг кўчасидан ўтказмаганди.
“У тақдимотни олдиндан кўрсатишни истамади.”
Тақдимотдан сўнг Амбра билан музей кенгаши аъзолари ўртасида жиддий муаммолар юзага келиши шубҳасиз. Лекин аёл ҳозир шахсий масала юзасидан кўпроқ хавотирга тушганди.
